Charakterystyka ogólna
Z geologiczno-geomorfologicznego punktu widzenia nagi masyw górski z szaroczerwonego granitu. Nie dla tego jednak Góra Synaj stała się tak sławna. Tutaj bowiem, jak napisano w Starym Testamencie, Bóg przekazał Mojżeszowi kamienne tablice z dziesięciorgiem przykazań. Oprócz tego na Górze Synaj Bóg objawił się Mojżeszowi jako gorejący krzew, polecając mu wyprowadzenie Izraelitów niewolonych w Egipcie. Stąd określanie masywu mianem Góry Jahwe lub Góry Prawdziwego Boga. W Biblii góra ta nazywana jest Górą Horeb. Pod taką nazwą pojawia się na kartach Pisma Świętego 18 razy. Nazwa „Synaj” pojawia się natomiast 38 razy. Arabowie wołają na górę „Jabal Mūsá”.
Masyw liczy sobie 2 285 metrów n.p.m i jest drugą po Świętej Katarzynie górą pod względem wysokości w Egipcie. Na szczyt Góry Synaj prowadzą dwa szlaki turystyczne. Dłuższy, łatwiejszy szlak, którym zdecydowana większość turystów wchodzi na szczyt, prowadzi krętą tzw. Wielbłądzią Ścieżką lub Ścieżką Paschy. Zaczyna się około 50 m za murami klasztoru Św. Katarzyny wiodąc początkowo przez równinę Wadi al-Dajr. Na pokoanie trasy trzeba liczyć ok. 3 godzin. Większą jej część można pokonać także na wielbłądzie. Drugą opcją jest krótszy szlak, acz trudniejszy technicznie. Większość turystów obiera tę drogę przy powrocie ze szczytu. Trasa nazywana jest Ścieżką Pana Naszego Mojżesza – z tego względu, że tą właśnie drogą miał on wchodzić na szczyt. Po drodze mamy do pokonania tzw. Schody Pokutne. Składają się z 3750 stopni. Za rozpadliną pod samym szczytem trasa łączy się z drugą krótszą, ale o wiele bardziej stromą trasą. Z tego miejsca pozostaje 750 stopni do szczytu, którą można pokonać w ciągu 20 minut.
W 2002 roku obszar ten został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Co warto zobaczyć?
Mało kto widząc wschód słońca na Górze Synaj, pozostaje obojętny. „To jedno z najpiękniejszych wrażeń, jakie czeka nas podczas pobytu w Egipcie” – twierdzą niektórzy. Co roku przez szczyt przewija się prawie 100 000 osób. Najczęściej są to nocno - poranne wycieczki, organizowane przez biura turystyczne z oddalonego o ok. 100 km kurortu Szarm el-Szejk (w linii prostej ok. 80 km). Przewodnikami są miejscowi Beduini z osady Al-Milga. Cała wycieczka połączona ze zwiedzaniem klasztoru Św. Małgorzaty (klasztor został zbudowany w miejscu, gdzie Bóg Jahwe (Jehowa) miał przemówić do Mojżesza, ukazując się jako płonący krzew) trwa ok. 12 godzin.
Informacje praktyczne i porady
Wejście jest dość ciężkie ze względu na nocna porę – pamiętajmy, by zabrać własną latarkę. Te rozdawane na trasie często szybko się wyładowują. Wejścia nie ułatwiają mijające nas co chwila wielbłądy wiozące turystów (za wynajęcie wielbłąda zapłacimy ok. 10 USD). Trud wspinaczki zrekompensuje nam fantastyczny wschód słońca – z reguł po godz. 6.00.
Pamiętajmy o ciepłych ubiorach. O świcie na szczycie potrafi być naprawdę chłodno. Istnieje opcja przenocowania w położonym u stóp góry Domu Gościnnym, prowadzonym przez mnichów.
Dojazd
Większość turystów dociera tutaj z biurami, które organizują nocno-poranne wycieczki z oddalonego o ok. 100 km kurortu Szarm el-Szejk (w linii prostej ok. 80 km).
Komentarze